Bir millət olaraq biz həm dost olmağı, həm də düşmənçilik etməyi bacarımışıq.

Son zamanlar biz azərbaycanlılar bütün dünyaya tolerant və multikulturialist olduğumuzu sübut etmək üçün dəridən-qabıqdan çıxırıq.

Bunun üçün hətta ermənilərə qarşı humanistlik nümayiş etdiririk.

Buna əyani misal olaraq bu yaxınlarda müğənni Zaranın Bakıya gəlişini qeyd edə bilərik. Tarixə nəzər salsaq görərik ki, biz həm azəri türkü, həm də müsəlman olaraq humanizmin ən yüksək zirvəsində dayanmışıq, harda ki, həm tolerantlıq, həm də multikulturializm sözün həqiqi mənasında nümunə olacaq dərəcədə çox olub.

Bir millət olaraq biz həm dost olmağı, həm də düşmənçilik etməyi bacarımışıq. Ancaq indiki dövrdə düşdüyümüz situasiya bizdən ilk öncə bizdən düşmənçiliyi məntiqi sonluqla tamamlayıb ardınca dostluğa başlamağı tələb edir.

Rəhmətlik Hümbət babamın yaşadığı Soyuqbulaq kəndi Dağ Borçalının bir hissəsi olsa da, Ermənistanın inzibati ərazi bölgüsünə daxil olub və bu mürəkkəb regionda ermənilərlə daima təzadlı münasibətlər olub, zaman-zaman həm milli zəmində münaqişələr baş verib, həm də adi insanlar arasında mehriban qonşuluq münasibətləri hökm sürüb.

Babamın evini tikən erməni usta ilə aralarında dostluğun olması, həbsdə olarkən erməni alimdən elm alması yuxarıda qeyd etdiklərimə misaldır. Hümbət babamın erməni ustaya “siz ermənilərin aranızda belə yaxşı insanlar ola-ola nə üçün tarix boyu sultanlar ermənilərə pis münasibət göstərib” sualına, Suren usta gülümsəyərək “ilk öncə ermənilərin yaxşı olduqlarını hesab edən sultanlar onları dizlərinin üstündə otuzdurub, ermənilər isə əl atıb sultanların saqqallarını dartışdırıblar” deyə cavab verib.

Digər babam – Mahmudun toyuna ermənilər basqın ediblər, o da öz növbəsində göy atın arxasından hücum edənləri həlak edib, qan tökülüb, düşmənçilik olub, amma bir müddət sonra Binnətli ailəsində ermənilərlə duz-çörək kəsilib.

Yalçın Qəhrəmanoğlu