Kurbağaların bulunduğu göl kenarında, bir ağacın dalında Karabaşlı İskete şakıyordu. Yakınlarında vraklarlayan bir karga ise, şakıyan Karabaşlı İskete’ye dönerek,
– Ne vızırdıyorsun kurbağa? diye çıkıştı.
Karabaşlı İskete ise kendisine çatan kargaya,
– Neden bana kurbağa diyorsun? Diye sordu.
Karga da, suyun içindeki yeşil kurbağaları göstererek
– Çünkü sen de aynı şu yeşil kurbağalar gibisin. Dedi.
Karabaşlı İskete ise,
– Ben, kurbağa isem senin fıtratında da kurbağa olmalı ki onlar gibi vraklıyorsun. Dedi.
Kıssadan hisse: Gönül ve ahlak insanın kim olduğunu gösterir. Dış görünüş değil. Ağacı meyvesinden tanırsın. Mevlana der ki; “Ya göründüğün gibi ol, ya da olduğun gibi görün.”
Hikâye: Grigoriy Skovoroda
Tercüme: Yunus Erdoğdu – Yevgeniya Akçurina
