Pek çok ülke, en ufak bir sorun yaşayan tek vatandaşı için bile dünyayı ayağa kaldırıyor.
Oysa bizim yurtdışındaki vatandaşlarımız, özellikle de öğrencilerimiz çok garibanlar.
Başlarına bir şey geldiğinde ara ki bir yetkili bulabilsinler…
Nedense, çeşitli nedenlerle özellikle de yaşadıkları sıkıntılar nedeniyle, ülkemize gelen yabancı öğrencilere gösterdiğimiz ilgiyi, yurtdışındaki kendi gençlerimize gösteremiyoruz.
Bulgaristan’dan, Suriye’den, Mısırdan, Libya’dan, Doğu Türkistan’dan, Türk cumhuriyetlerinden yani dünyanın dört bir yanından gelen öğrencilere sadece kapılarımızı açmakla kalmadık, üniversitelerimizde öğrenim görmelerine olanak sağladık.
Kötü mü oldu? Kesinlikle hayır. Büyük devletlere yakışan budur ve biz de bunu yaptık…
Ama aynı tavrı, başka ülkelerden de, kendi ülkemizden de, kendi gençlerimiz için de istemeye hakkımız olmalıdır.
Sorunlu ülkelerde, büyük sıkıntılar yaşayan pek çok vatandaşımız bir şekilde normal yaşamlarına döndüler ya da dönmek üzereler. Ama öğrenciler, adeta ortada kaldılar. Örneğin Ukrayna’da öğrenim gören öğrencilerimiz, ne orada kalabiliyorlar ne de ülkemize geldiklerinde ilgi ve alaka görebiliyorlar.
Kiev’de savaşın tam da ortasında kalan öğrencilerimizin hikâyesi yan sütunlarda.
Ve umarız Ankara’da onlara sahip çıkan birileri çıkar!..
ABBAS GÜÇLÜ | MİLLİYET – aguclu@milliyet.com.tr; aguclu@abbasguclu.com.tr
-
-
-
-
-
