Yalancı Çoban’ın sonu!
“Yalancı Çoban”, her Türk evladının bildiği bir hikayedir. Unutanlar olabilir, yalanın gırla gittiği bugünlerde şöyle bir hatırlayalım…
Evvel zaman içinde, küçük şirin bir köy varmış. Bu köyde bir Çoban yaşarmış. Çoban köylünün koyunlarını otlatırken canı sıkılmış. Bir müddet efsunlu efsunlu kaval çalan Çoban, kendi çaldığı kavaldan kendi bunalmış.
Derken, Çoban, “Dur ulan şu avanak köylülere bir oyun oynayayım” demiş.
Bir oyun düşünmüş ve başlamış bağırmaya:
– İmdat! Sürüye kurt girdi, yardım edin! Çıkın meydana ey ahali… Durduralım şu hain kurt sürüsünü…
Köylüler, tarlada çalışan kimseler, hep bir elden hızla ellerine geçirdikleri tırmık-sopa ne varsa koşup gelmişler.
Meğer, kurt murt yokmuş. Köylüler bu duruma şaşırmış ve kızmışlar pek tabii ki.
Çoban da gayet masumane, “Affedin yanılmışım pişmanım. Allah da affetsin beni demiş…”
Köylüler de ne yapsınlar dönüp gitmişler…
Utanmaz, Çoban bunaldıkça sürüyle ilgili yalanlar atmış… Kah, “kurt bastı” demiş, kah başka bir şey…
Her defasında da köylüler koşup gelmiş… Kimi pijama ile, kimi yalın ayak… Sürünün selameti için…
Mesleği yalancılık olan Çoban, içinden her yalanına kanan saf köylülerle dalga geçerken dışından da münafıkça pişmanlığını dile getirirmiş…
“Özür dilerim olmaz bir daha bu son dermiş…”
Yalandan ve Çoban’ın “özürlerinden” bıkan köylüler, zamanla Çoban’a olan güvenlerini tamamen yitirmiş.
Bir gün puslu bir havada, gerçekten sürüye kurt dalmış…
Çoban bu seferde yalvar yakar bağırmış lakin hiç kimse yardıma koşmamış. Çoban ne yaparsa yapsın ahali inanmamış…
Kurtlar, köyün bütün sermayesi olan koyun sürüsünü telef etmiş.
İnsanların itimadını kaybettiğinden kimse Çoban’a inanmamış…
Köylünün sürüsünü kaybeden Çoban, başlamış ağlamaya…
Hikaye burada bitiyor… Artık, köylü Yalancı Çoban’a ne yaptı, Çoban kaçtı mı kaçamadı mı yazmamış…
Çoban’ın akıbetini bilmiyorum… Ama anlaşılana göre bu Çoban’ın sonu, sürüsünü kaptırdığı köylünün elinden vahşice olacak.
KISSADAN HİSSE: YALAN
İlk bakışta bu yalanı Çoban’ın şahsi bir kabahati gibi görebilirsiniz ama yalanın bir de köylüye yansıyan yanı vardır ki, burada yalan, köylüye karşı işlenmiş bir suçtur. Diğer taraftan Çoban’ın her yalanına inanan köylü, başkalarına, komşularına da kulaktan kulağa söyleyerek kandırır… Öyle olunca Yalancı Çoban’ın attığı yalanlar bütün köye mal olur… Bela ve musibette bütün köye toptan gelir.
YALANCI ÇOBAN MÜSLÜMAN DEĞİLDİ
Yalancı Çoban, kesinlikle Müslüman değildi… Çünkü, Yalancı Çoban, “Allah’ın sürüye kurt dalmadığını bildiğini” bildiği halde tersini söyleyerek, Allah’a muhalefet ederek en büyük günahı işledi… Daha beteri Yalancı Çoban bu günahına köy halisini de müşterek etti… Allah da belayı topuna birden verdi…
YALANCI DEVLET BAŞKANI
Bütün peygamberler insanları yalana karşı uyarmıştır… Son peygamber Allah Rasûlü (sallallâhu aleyhi ve sellem) Efendimiz şöyle buyurdu: “Üç kimse vardır ki kıyamet gününde Allah onlarla konuşmaz, onları temizlemez ve onlara rahmet nazarıyla bakmaz. Ayrıca onlara elem verici azap da vardır. Bunlar; zina eden ihtiyar, yalan söyleyen devlet başkanı ve kibirli fakirdir.” (Sahih-i Müslim)
Hani hepimizde bir af edilme ümidi vardır ya, “Allah bizi affeder” diye düşünürüz ya… İşte bu üç zümre; zina eden ihtiyar, yalan söyleyen devlet başkanı ve kibirli fakirdir af kapsamı dışında.
Zebaniler der, “Bre ihtiyar yaş yetmiş, iş bitmiş ne işin var zina ile?”
Sorarlar, “Devletin başına geçmişin bütün otorite elinde, dediğin dedik, çaldığın düdük ne işin olur yalanla?”
İçecek ayranı olmayan lakin meydanda tahtıravanla gezen fakiri de buyur ederler cehennemin dibine…
Allah diyor ki: “Sana bu ilim geldikten sonra seninle bu konuda çekişenlere de ki: Geliniz, sizler ve bizler de dahil olmak üzere, siz kendi çocuklarınızı biz de kendi çocuklarımızı, siz kendi kadınlarınızı, biz de kendi kadınlarımızı çağıralım, sonra da dua edelim de Allah’tan yalancılar üzerine lânet dileyelim.” (Ali İmran – 61)
@erdogduy | YUNUS ERDOĞDU – [email protected]
