Amerika Birleşik Devletleri (ABD) Teksas da yaşadığımız, çok etkilendiğimiz ve belki de bazılarımızın hayata bakışını değiştiren bir olayı paylaşmak istedim.
Üniversiteli kızlarımızla pikniğimiz vardı. Hep birlikte bir parkın göl kenarına gitmiştik. Ortamın çok kalabalık olmasının yanında Her şey çok güzeldi, havanın güzelliği, ortamın uhuvveti, ikramlarımızın bereketi…
Hep birlikte güzel anlar yaşayıp, anılar biriktirirken, çok yaşlı, yürümekte zorlanan bir amca geldi yanımıza.
Önce çok özür diledi. Rahatsız ediyorum sizi, affedin dedi. Olayı anlamaya çalışıyorduk. Bizim şaşkın bakışlarımızdan sonra anlatmaya başladı.
“Ben Orlando. Gölün hemen karşısında ki evde oturuyorum. Kimsem yok. Bir yatalak eşim var. Bende pankreas kanseriyim. Bu iki hafta içinde ameliyat olacağım. Bana dua edecek kimse yok. Camdan sizi gördüm ve o an bir an da dedim ki sizler Allah’ın yeryüzüne koyduğu meleklersiniz. Gelip Bana dua eder misiniz diye sormak istedim. Keyfinizi kaçırdım özür dilerim. Ama bu his çok farklıydı. Sizi Allah gönderdi benim evimin hemen önündeki göl kenarına, biliyorum. Tek isteğim bana dua etmeniz”
Yüzümüzdeki şaşkınlık artmıştı. Hepimiz amcanın çevresine toplanmıştık. Ne denir, ne dua etsek diye düşünürken, Orlando amca, “İstediğiniz dilde, istediğiniz duayı edebilirsiniz” dedi.
Bir kez daha iman ettirmişti bu söz bizi “Sevginin dili yoktur.”
Orlando amca ortada bizler çevresinde önce tahmidiye, sonra şifa salavatı okuduk. Biz Nas-Felak ile duamızı taçlandırırken, Orlando amcanın göz yaşları da eşlik etti bu yakarışa.
Dua ettikten sonra kafasını kaldırdı hiç anlamadığı o dua için “Diz çöktüm, çünkü bu duanın önünde diz çökülürdü biliyorum” dedi.
Yapılan ikramlardan eşi ve kendine bir tabak yaptık. Ablalarımızın yaptığı ikramlar onlara da nasip olmuştu. Numarasını aldık, evine kadar onunla yürüdük. Eşini ziyaret ettik. Orlando bey amcamız ve Dona Hanım teyzemiz oldu artık. Onlara göre bizde onlar için Allah’ın gönderdiği melekler…
Bu yaşanan olay neydi, nasıl oldu hala şaşkınız ama tek bildiğimiz bir şey var büyüğümüzün duasıydı bu yaşadığımız.
“Allah insanların nazarında sizlere öyle hüsnüzan nasip edecek ki…” duasının kabulü, saatlerce yapılan sohbet konularımızın yaşanmış en güzel örneğiydi.
Rabbim attığımız adımda, aldığımız her nefeste hizmet ettirsin, büyüklerimize layık eylesin…
Yaşanmış bir hikaye…
