Dilinde sevinçli bir haberi olunca bu haberi getirmenin heyecanıyla hediye bekleyenler gibi değil, haşa!
Senin bütün aleme rahmet kaynağı olarak yarattığın, herkesin birbirine müjde olarak duyurduğu, birbirlerini muştuladıkları, bize bir müjde olarak gelmiş Efendimiz sallallahu aleyhi vesellemi istiyor, diliyor, dileniyoruz senden.
‘‘Dillerdeki Müjde’’yi istiyoruz, sallallahu aleyhi vesellem.
‘‘Dillerdeki Müjde’’ yazarının dediği gibi O sallallahu aleyhi veselleme, bize gelmiş O Müjde’ye muhtacız:
‘‘Arayıp da bulamayan, bekleyip de göremeyenlere bakınca, ufkumuza doğduğu halde farkına varamayanların neler kaybettikleri çarpıyor enzara(bakışlara)..!
Arama ve bekleme zahmetine katlanmadan ufkumuzda doğuvermesinin avantajları beliriyor ufuklarda..!
O’nun konuşulduğu kültürde dünyaya gelmiş olmamızın faikiyeti, ne büyük nimet..!
Bir de, arayıp bekleyenler kadar gönülden bağlanabilsek O’na..!
O’nun için düşebilsek yeniden yollara..!
Yeri gelince terk edebilsek O’nun için her şeyi; sılayı.. yuvayı.. ana ve babayı.. evlad ü iyali..!
Anaların elinden tutmak.. babalara merhametini duyurmak ve evlad ü iyale ebedi gençliğe giden yolları gösterebilmek için ..!
Kim bilir bugün, ne beklediğinin bile farkında olmadan, O’nu ve mesajlarını bekleyen nice mürde (ölü) gönül var yeryüzünde.!?
Elbette O, aramızda bugün… Az bir dikkat bile, gelişindeki bahar kokusunu hissettirir hüşyar (uyanık) gönüllere..!
Yadının zikredildiği yerde, mürde (ölü) gönüllere de ulaşmak için gayret beklediği bir gerçek bugün..!
Zira, bütün ufuklara doğmuştu O..! Hala ulaştıramadığımız boş ufuklar var bugün..! İşte her bir mü’minden, O’nun beklentisi de bu zaten..!
Beklenen yolu gözlenen Nebi, şüphesiz yolunu gözleyenlere, mesajını ulaştıracağımız anı intizar etmekte..!’’
İşte, bize, gelişiyle bize bir muştu, müjde olan Beşir, Müjdeleyici Olan Nebi’nin yeniden aramıza gelmesi, hayatımıza esas olması gerekiyor.
O yüzden istiyoruz Rabbimiz’den, müjdemizi istiyoruz!
Anlamamız gereken, anlatmamız gereken Zat’ı istiyoruz…
O sallallahu aleyhi vesellemi istiyoruz…
Kainata bir Müjde Olan’ı, Müjdemiz’i istiyoruz!
O’nun herkese anlatılması bir hayatiyet bizim için…
Hayatımızın devamı için, canlı kalabilmek için o Müjde’yi istiyoruz…
Ne kadar eksik günlerimizden O…
Ne kadar eksik O hayatımızdan…
Ne kadar da O’ndan mahrumuz, O’ndan uzağız!
Müjdemiz’i istiyoruz!
Ya Rab eksiğimiz O…
Muhtaç olduğumuz O…
O’nu bilmeyen Sen’i hakkıyla bilemez ki!
O’ndan mahrum olan Sana vasıl olamaz ki!…
Sana kavuşamaz ki yolu O’ndan geçmeyenler!
O’na vuslat Sana kavuşmak…
O’ndan ayrılık Senden kopukluk demek…
Sana ulaşmak için Müjdemiz’i istiyoruz Ya Rab!…
Müjdemiz’i istiyoruz!
Müjdemiz’i istiyoruz!
Hareketlerimizin kaynağı, davranışlarımızın göstergesi , hayatımızın esası olan O Müjde her günümüzde olursa, ömrümüz O’nunla dolarsa, bilmeyenler bizim eksiğimize, gediğimize takılmaz da O Esas’ın güzelliğine vurulursa bize bundan büyük sermaye,bizlere bundan yüce kazanç yok… Hem sermaye, hem kazanç O… Pazar O’nun adına, alış veriş O’nun adına, kazanç O’ndan…
Çarşımız, pazarımız bereketsiz… O Kazanç’a muhtacız Ya Rab!
Müjdemiz’i istiyoruz!
Müjdemiz’i istiyoruz!
Bereketimiz’i istiyoruz Ya Rab, bolluğumuzu istiyoruz!
Dünyayı teşrifinin sene devriyesini vesile ederek istiyoruz Ya Rab!
Müjdemiz’i istiyoruz!
Muhtaciyetimizi izhar ederek istiyoruz Ya Rab!
Halimiz sana ayan, istiyoruz Ya Rab!
Aczimize sen aşinasın, istiyoruz Ya Rab!
Fakrımıza nigehbansın, diliyoruz Ya Rab!
Müjdemiz’i istiyoruz Ya Rab!
Şükrettin Aslanoğlu
