Hadis-i şeriflerde, Âhir Zaman’da çıkacak birtakım şahıslardan söz edilir. Her zaman, her şart ve her seviyeye hitap eden Kur’ân-ı Kerim’de nasıl yer yer mecaz, temsil, istiare gibi san’atlar kullanılmışsa, aynı şekilde, benzer özellikteki hadis-i şeriflerde de yine söz konusu san’atlara yer verilmiştir.
Bunun yanı sıra, mutlak hakikatlerin zamana, şartlara ve kişilere bağlı izafî yansımaları ve hayatımızda izafî hakikatlerin mutlak hakikatlerden daha çok bulunması sebebiyle Kur’ân-ı Kerim’de ve hadis-i şeriflerde müteşabih ifadeler yer almakta, hattâ Kur’ân âyetleri arasındaki münasebetler ve her bir âyetin Kur’ân’ın bütünüyle münasebeti açısından Kur’ân’ın tamamı müteşabih olma özelliği arz etmektedir. Özellikle Âhir Zaman’la ilgili hadis-i şerifler de müteşabih olma özelliğine sahiptir. Dolayısıyla, Âhir Zaman’da çıkacağından söz edilen Deccal, Süfyan ve onların karşı kutbu olarak Mehdî gibi zatlar, mutlak manâda belli şahıslar olmaktan çok, elbette ve öncelikle lider konumunda belli şahıslarca temsil edilmekle birlikte birer akım, birer şahs-ı manevî olarak ele alınmalıdır.
Hadis-i şeriflerde, Deccal’ın gayrimüslim dünyada çıkıp Tanrılık iddia edeceğinden, yani “Tanrı”nın yerini alma iddiasında bulunacağından, Süfyan’ın ise Müslümanlar arasında çıkıp, özellikle hayatı tanzim edici yanı itibarıyla İslâm ile mücadele edeceğinden söz edilir. Âhir Zaman hadiselerini söz konusu hadis-i şerifler çerçevesinde ele aldığımızda, Bediüzzaman hazretlerinin de yorumları üzere Deccal, fen ve felsefeden gelen ve Allah’ı (cc) ve ulûhiyeti inkârı esas alan akım veya akımlardır. Nasıl Kur’ân Allah’ın Kelâm Sıfatı’ndan gelen bir kitap ise kâinat da O’nun İrade ve Kudret sıfatlarından gelen bir kitap olup, bu iki kitap, Allah’ın varlık âleminde tecelli ettirdiği bütün İsimlerine mazhar bir başka kitap olan insan ile birlikte Allah’ı bize tanıtan üç küllî tanıtıcı, aynı manânın farklı malzemelerce ifade edilmiş üç tezahürüdür. Bundan dolayı Müslüman hikmet ehli, Kur’ân’a “Vahyedilmiş Kitap”, kâinata “Yaratılmış Kitap” demişlerdir. Gerçek bu iken ve kâinat, baştan sona Allah’ı tanıtan âyetler meşheri olmasına rağmen, son asırlarda Batı’da gelişen bilim ve felsefe, bu muhteşem kitabı inkâra vesile yapmış, bilim ve felsefeden gelen tarihte görülmemiş inkâr fırtınaları, insanlığın içtimaî hayatında da korkunç sarsıntılara sebep olmuştur ve olmaya devam etmektedir.
İşte, hadis-i şeriflerde Deccal ve Süfyan’ın karşısında Mehdî olarak adlandırılan zat, söz konusu fırtınalar karşısında insanlığın hidayetine vesile olacak iman akımıdır. Bu iman akımının en önemli ve temel özelliği, iman ve Kur’an hizmetini esas alması, inkâra vesile yapılan kâinat kitabını aynen Kur’ân gibi okuyup, iman adına Tasavvuf’taki şühudî yakînden daha öte ve hem zihni hem kalbi doyuran ilmî yakîn vermesidir. Kesin kanaatimce ve bir asra yakındır gelişen hadiselerin de doğruladığı üzere, bu akımın en azından en önemli temsilcisi Risale-i Nur’dur. Fakat ne yazık ki, Türkiye’de ve İslâm âleminde milyonlarca insanın imanına vesile olmuş olmasına rağmen Risale-i Nur’un henüz Kur’ân ile kâinat kitabı arasındaki özdeşliği âyet âyet, cümle cümle, kelime kelime, harf harf görebilecek şekilde okunup anlaşıldığı söylenemez. Bunu yapacak olan da öncelikle, kâinata Kur’ân gibi baştan başa Allah’ı anlatan âyetler meşheri olarak bakabilecek ve bu bakışla bilimlere yepyeni bir menfez açacak ilim adamları olacaktır. Bunların bilhassa Batı’dan çıkacağına inanıyorum. Risale-i Nur hakkında okuduğum değerlendirmeler içinde onu en özlü ve aslî mahiyetiyle en güzel tanıtan yazı, İngiltere’nin Durham Üniversitesi’nden Collin Turner‘e aitti ve şu ana kadar Fethullah Gülen Hocaefendi’nin eğitimcilik yanını en güzel değerlendiren de, kanaatimce Thomas Mitchell oldu.
Âhir Zaman’da Hz. İsa‘nın ineceğiyle ilgili hadis-i şerifler de büyük oranda bu gerçeğe bakmakta, “Fethullah Gülen Hareketi”yle ilgili en son İngiltere’de yapılan sempozyum türü çalışmalar da yine bu gerçeğe ışık tutmaktadır.
Ali Ünal
