[FOTO GALERİ] TUİD’in iftarında kılık kıyafet uygulaması
Uluslararası Türk Ukrayna İşadamları Derneği’nin (TUİD) geleneksel iftar yemeğinde bu sene davetlilere kılık kıyafet uygulaması yapılması dikkat çekti.
Derneğin resmi sitesinde yayınlanan, “Sayın Üyemiz/Türk Ukrayna Toplumu’nun Değerli Bireyi,” diye başlayan davetiyede, Türkiye Büyükelçisi’nin teşrif edeceğine vurgu yapılarak katılımcıların kıyafet konusunda gerekli özenin göstermesi rica edildi.
Yıllardır, TUİD iftarını takip ettim. Neredeyse 11 yıldır hepsinde bulundum. İlk defa ‘kılık kıyafete özen gösterilmesi’ talebi ile karşılaştım açıkçası.
Türkiye’de malumunuz bir ‘kamusal alan’ geleneği vardır. Öyle, vatandaş elini kolunu sallayarak her yere giremez. Bir edebi, bir düsturu vardır. Mesela ‘başörtüsüz’ giremezsin… gibi… gibi…
Bu tabiri görünce orucunda tesiriyle olsa gerek, bu TUİD’in kılık kıyafet, saç sakal, yönetmeliği çiçeği burnundaki yeni başkanın fikri mi?
Yoksa, bir ‘üst aklın’ fikri mi?
Malum, son zamanda iç ve dış siyasetimizde ‘üst akıl’ klişe oldu…
Devlet büyüğünden ne eksiğim var, mistik bir kelime olduğu için ben de kullandım…
Malum siyasetçilerimiz çok seviyor bu ‘üst akıl’ ne demekse artık… ‘alt akıl’ da milletin aklı mı oluyor anlamıyorum.
Yine bir basın mensubu olarak, Sayın Büyükelçimiz adının anıldığı bu davetiyede kılık ‘kıyafete özen gösterin’ ifadesi hakkında acaba Büyükelçimiz ne düşünmüştür?
Acaba, Büyükelçimiz vatandaşın kılığından kıyafetinden rahatsız mıdır?
Bir gerçek var ki ben, şahsen Ukrayna’daki Türk işadamlarının kılık kıyafetini her zaman beğendim ve dahi onlara imrendim…
Çok istedim şöyle bir İtalyan takımı giyip, elimi kolumu sallayarak gezmeyi… Bir dalımda fotoğraf makinesi bir elimde tripod (sehpa) ne öyle paspal paspal…
Olmadı bugüne kadar çok dert de değil…
TUİD, üyelerinin kılık kıyafetine özen konusunda sıkıntısı olmadığına göre acaba, bu uyarı, ‘Türk Ukrayna Toplumu’nun Değerli Bireyine’ mi?
Şayet öyle ‘kılıksız’ bir birey varsa bunlara özel mesaj marifetiyle, “kılığını düzelt gel gözünü seveyim Büyükelçimiz de orada olacak bak seni çağırdık, bedevilik yapıp bizi mahcup etme ne olur” denilemez miydi?
Hem böylelikle, TUİD üyeleri de üstü kapalı da olsa ‘kılıksızlıkla’ itham edilmemiş olurdu.
Bir ‘üst aklın’ icraatı mı ‘alt aklın’ mı? ne olduğu belirsiz ‘özensiz kıyafet’ yaklaşımı yerine, Ramazan ayının ruhuna uygun bir şekilde, “namaz kılacak üyelerimiz abdestli gelsin, mekanda abdest imkanı kısıtlı olabilir” şeklinde bir uyarı daha yerinde olurdu…
Ya da iftar akabinde, cemaatle teravih namazı kılacaklar yanlarında rahat teravih elbisesi bulundurması tavsiye olunur…
Ne bilim bizimkisi Ramazan’a uygun de öyle fikir teatisi işte…
Kıyafetin rengi de kafama takıldı mesela!
Ne giymeliyim? Açık mavi ne anlama gelir? Kırmızı ne çağrıştırır… Çizgili takım giysem ‘paralel’ derler mi?
Menü kıyafete göre mi çıkar öyle olursa payıma ne düşer?
Ya da mavi gömlek giyersem ekabir ile pişti olursak…
En iyisi; siyah kravat, beyaz gömlek, beyaz kemer, siyah ayakkabı… Yani ‘siyah-beyazlı’ bir kombi, TUİD Başkanı’nın gönlündeki renkler ne de olsa…
Belki de renkli gitmeyin, sıkıntı çıkar renksiz tek renk toplum isteniyordur…
Yeterince ayrımcılık oldu başka mana çıkmasın diye ‘siyah-beyaz’… en iyisidir… offf resmen oruç bir yandan sıcak bir yandan başıma vurdu…
Acaba TUİD’in bu girişimi diğer dernekler de emsal mi kabul edecek mi? İleride yapılacak davetlerde göreceğiz…
VE SOSYAL MEDYADA İKİ DAVETLİ
– Akşam kıyafetine özen göster aman şortla donla falan gideyim deme! Kapıda kontrol olabilir dikkat et!
– Merak etme abi kol düğmelerim smokinim hazır… 🙂
UKRAYNA’NIN ZİRVESİNDE DURUM NASIL?
Faslı boş verinde bu iş Ukrayna’da nasıl ona bir bakalım… 3 Haziran’da Ukrayna Cumhurbaşkanı Petro Poroşenko’nun basın toplantısına gittim. Normal günlük kıyafetimle gittim, basın yeleği, gömlek, spor bir pantolon o kadar… Kimi şortla gelmiş muhabirlerin, kimisi terlikle… Büyük çoğunlu tişört… başta kep… Yani özgür millet…
En dikkatimi çeken ise kıyafeti oldukça dağınık birisi geldi, Cumhurbaşkanı Poroşenko konuşurken en önce yere geçti oturdu… Ne basın sekreteri, ne de korumlar bu kimliği belirsiz yabancı muhabire müdahale etmedi…
İşte bir tarafta Ukrayna devletinin misafire muamelesi, diğer tarafta ise sözüm ona bir Türk sivil toplum kuruluşunun gayet sivil ve insani bir iftardaki kıyafet tutumu…
Demeyecektim…
Yazmayacaktım… ama ak sakallı dede oruç oruç rüyama girince ‘kamu vicdanı adına yaz evlat’ deyince…
Yazdım.
Yazıyla ilgili müracaat, rüyaların aksakallı dedesi…
İyi uykular…
Bu arada, saç-sakal, kılık-kıyafet, yüzünden TUİD’in iftarını kaçırdık ya şu televizyonlardaki medyatik hocalara bir sorum olacak müsaadenizle, hocam, pijama ile sahur yapsam kabul olur mu?
YE TAKIM ELBİSEM YE
Bir dakika, ana o ney ak sakallı dede yine hatta dur dur… tanıdık birisi bu… bu…
oooo….
Nasreddin Hoca’m sen miydin?
– Ne sandın evlat! Sana bir anımı anlatayım 7 asır öncesinden…
– Buyur hocam… Evlat yıl 1246 senin yaşlarındayım… Ramazan, bir gün eşrafın ileri gelenlerinin kurduğu dernek beni bir iftara çağırdı… Biz de davete icabet ettik. Lakin kıyafetlerim eski olduğu için hiç kimse beni yemeğe buyur etmedi. Diğer konuklara hizmete bulunuldu… Ama kimse beni iplemedi…
– Estağfurullah hocam ne demek öyle…
– Yok evlat yok bildiğin iplemedi… Bunun üzerine senin gibi ben de epey gocundum… Hemen eve gidip en güzel kürkümü giyip geri geldim. Tam o sırada top atılmış herkes yemek yiyordu. Beni yeni kıyafetlerle gören esnaf-ı ala (büyük işadamı) hemen sofraya buyur etti. Buyur hocam baş köşeye oturun dedi… Ben de bunun üzerine etli yemeğe kürkü sokup, ve ye kürküm ye dedim… Konuklar şaşırdı. Yahu hoca bu ne iş dediler, kürk yemek mi yer, hoca bunun üzerine saygı gören ben değildim, eski kıyafetlerim içindeyken bana selam sabah etmediniz, siz saygıyı kürküme gösterdiniz ve bu yemeği o hak ediyor dedim…
– Evlat, 7 asırdır sizde değişen bir şey olmamış bunların içinde kendine mukayyet ol…
– Eyvallah dedem… dedelerin kralısın be aksakallı dedem var ol…
@erdogduy | YUNUS ERDOĞDU – [email protected]
