Allah İngilizleri korudu mu?
Dün bir dostum İngiltere-Ukrayna maçına gidip gitmeyeceğimi sordu. Gazeteci olamama rağmen hayatımda hiç maç izlemediğim için cevabım kesin ve net: “yok” şeklinde oldu.
Aslında cevabım sadece “yok” değil olaydan da hiç haberim de yoktu. İnternete bir bakayım dedim.
2014 Dünya Kupası Avrupa Elemeleri (H) Grubu’nda, Ukraynalı Milliler başkent Kiev’de İngiltere’yi ağırlıyormuş.
Daha sonra düşündüm ya Koca İngiltere’nin millileri ayağıma kadar gelmiş gidim de bir göreyim İngiliz’in alayını dedim. Dostuma da bana eşlik edeceğinin garantisini verince maça gitme kararı aldım.
Tamam maça gideceğiz de canyoldaşımızda bilet yok bana da maç akreditesi. Hayda inemedik çayıra.
Biletler karaborsaya düştü dediler. Karanlık olduğu için borsayı da bulamadık. Yok abi bilet kalmamış.
İnanamadım. Ukrayna’da bir futbol maçı ve 70 bin küsür kişilik, Milli Olimpiskiy Stat’ta bilet yok.
Ya bu statlar Avrupa Şampiyonası’ndan bile dolmadı. Gittik stadın hemen yanındaki Massimo Restoran’da bir durum değerlendirmesi yaptık. İtalyan ve Türk mutfağının bir sentezi olan restoranı taraftar doldurmuş tıklım tıklım. Orada stratejik kararı verdik, Cihan Haber Ajansı muhabiriyiz deriz, “basın kartımızın gücü” sloganı atarız çim sahanın kapıları açılır.
Aynen John Waynen geç oldu-güç oldu ama girdik maça. Yoldaşıma dedimki; “Bizi buralara kadar getirdin ama ben maçtan hiç anlamam, sarmıyor beni. Kırmızı-Beyazlı İngilizler, Türk millileri andırıyor ama ben onların yenilmesini istiyorum. Hangi kale kimin? Bu renklerin hikayesi ne? Ortadaki siyahlı adam adam kim çok zor zor yani.”
Bu arada bir reklama da gireyim maç öncesinde İstanbul Et Dünyası’nı ziyaret ettim. Oradan aldığım Uludağ Gazoz’um ve sarı leblebimle karşılaşmanın tadını çıkartmaya çalışıyorum. Ama emin olun o da olmuyor bir uğultu sorma kardeşim. İlk defa Ukrayna’da bir stadın labaleb dolduğunu görmüşüm. Hatta 70 bin kişilik stadda bir tek koltuk boş olmadığı gibi epey de beleş misafir vardı.
Ukraynalıların milli takımlarına desteği hem gözlerimi hem de kulaklarımı doldurdu.
Karşılaşmanın ilk dakikasında Ukrayna takımı rakip İngiliz kalesini görmeyi başardı. Ev sahibi Ukrayna’nın ilerideki oyuncuları Gusev ve Yarmolenko’nun gol arayışları sonuçsuz kaldı. İngiltere ataklar karşısında adeta çuvallamıştı. Bir defa takımın adı var ama tadı yoktu. Marka isim ama altı boş bu İngiliz ekibinin. Her şeyleri tamam olsa da takım ruhları eksikti. Bencil bir oyun gördüm. Birbirinden kopuk oyuncular.
Kardeşim madem bencil oynayacaksın git tenis oyna ne işin var futbolla!
Netice; Ukrayna Milli Takımı karşılaşmayı 0-0 beraberlikle tamamlayarak gruptan lider çıkma şansını İngilizlere verdi. İngiltere ile berabere kalan Ukrayna’nın kaderi ise Ekim ayında oynayacağı Polonya ve San Marino maçları akabinde netleşecek.
Futbol iyi hoş da daha bütünüyle anlaşılamamış bir spor dalı gibi geliyor bana. Dünya devi İngiliz millileri gördükten sonra zaten soğuk durduğum futbola olan ilgimi dondurucuya koyma kararı aldım.
Öte yandan Ukrayna basının; “Allah İngilizleri korudu” yorumu geldi aklıma. Olabilir bir şey diyemeyeceğim ama hayırlısı buymuş der geçerim. İngilizler böyle devam ederse bundan sonra ne olur onu da Allah bilir. Her neyse futboldan anlamayan bir adamın yazısı çok çekilmez kanaatindeyim.
Kısaca fırsattan istifade Ukrayna ekibinin yer aldığı H Gurubu’nu inceledim. Gurup’taki işler başımdaki saçlar gibi epey karışık. Başkent Kiev’deki karşılaşma neticesinde; İngiltere 16, Ukrayna ise 15 puana yükseldi. Grupta Karadağ’ın 15, Polonya’nın 13, Moldova’nın 5 puanı bulunurken San Marino’nun ise hiç puanı yok.
Netice Ekim ayında belli olacak.
Her halde futbol heyecanı denilen şey sabırsızlıkla uyumadan zihni meşgul ederek beklemek olmalı.
YUNUS ERDOĞDU | KİEV – [email protected]
